Gozelo I van Verdun

Gozelo/Gothelo I van Verdun (963/970 - 19 april 1044), bijgenaamd de Grote, was hertog van Neder- en Opper-Lotharingen.

Gozelo was de jongste zoon van Godfried van Verdun en Mathilde van Saksen.

Hij werd in 1002 graaf van de Ardennengouw als erfdeel van zijn overleden vader en in 1008 markgraaf van Antwerpen onder zijn broer Godfried de Kinderloze, hertog van Neder-Lotharingen. Gozelo bouwde een kasteel in Antwerpen. Samen met Godfried schonk hij te Deil, Wamel aan bisschop Adelbold II van Utrecht.

Gozelo volgde zijn broer op als hertog van Neder-Lotharingen in 1023. In 1024 verzette hij zich tegen de koningskeuze van Koenraad II de Saliër maar erkende hem een jaar later alsnog. Bij de dood van hertog Frederik III van Opper-Lotharingen in 1033, werd hij ook in Opper-Lotharingen tot hertog aangesteld. Hij is hierdoor de laatste landsheer die de beide hertogdommen kon verenigen.

Op 15 november 1037 versloeg hij Odo II van Blois, troonpretendent voor het koninkrijk Bourgondië dat bij erfenis aan de Duitse kroon was vervallen. Odo beschouwde zich als de rechtmatige erfgenaam en wist zichzelf tot koning te laten verkiezen en begon een veldtocht om Aken te veroveren. Gozelo wist hem te onderscheppen en te verslaan, waarbij Odo sneuvelde. Gozelo werd nadien als de grootste van de Duitse edelen beschouwd. Hij werd begraven in de abdij van Munsterbilzen.

Gozelo was gehuwd maar de naam van zijn vrouw is niet overgeleverd. Hij werd vader van:

• Godfried II van Lotharingen, hertog van Opper-Lotharingen 1044-1046, hertog van Neder-Lotharingen 1065-1069.
• Mathilde van Verdun (ovl. Cochem, 17 augustus 1060), gehuwd met paltsgraaf Hendrik I van Lotharingen (†1061). Gedood door haar echtgenoot.
• Gozelo II
• Frederik, de latere paus Paus Stefanus IX (X) (1057-1058).
• Oda van Verdun, gehuwd met graaf Lambert II van Leuven († 19 juni 1054).
• Regelindis van Lotharingen (Lotharingen,1000-Namen,1064), gehuwd met graaf Albert II van Namen.